பவ்ய பாவையாய்
என் பைக்கில் வந்தவள்
கால்மேல் கால் போட்டு
கேள்வி கேட்கிறாள்
ஒய்யாரமாய்!
என் பைக்கில் வந்தவள்
கால்மேல் கால் போட்டு
கேள்வி கேட்கிறாள்
ஒய்யாரமாய்!
ஐஸ்கிரீம் எங்கே என்று
மாட்டிக்கொண்டேனே
அறியாமல் மாங்காய் பறித்த
சிறுவன் போல்
கைகட்டி அவள் முன்னே நான்
இவள் அப்பன் என்ன
பதினெட்டுபட்டி நாட்டாமையா
பெரிதாய் பஞ்சாயத்து செய்கிறாள்
வண்டிமேல் உட்கார்ந்து
கைகளில் தந்தது போதாதென்று
கால்களை வேறு ஆட்டிக்கொண்டிருக்கிறாள்
கால்களை வேறு ஆட்டிக்கொண்டிருக்கிறாள்
என்னிஸ்டம் கொண்டா சென்றேன்
இவளிஸ்டம் வாங்க
எப்படிச் சொல்லுவேன்
புதுமையாய் பதுமை
கைகளில் ஐஸ்கிரீமுடன்
புன்னகையாய்
கடந்து செல்கிறாள்
என் மனம் உறுகியது
வெப்பத்தின் தாக்கத்தால்
அவள் ஐஸ்கிரிம்
உறுகியதைவிட
இவளிஸ்டம் வாங்க
எப்படிச் சொல்லுவேன்
புதுமையாய் பதுமை
கைகளில் ஐஸ்கிரீமுடன்
புன்னகையாய்
கடந்து செல்கிறாள்
என் மனம் உறுகியது
வெப்பத்தின் தாக்கத்தால்
அவள் ஐஸ்கிரிம்
உறுகியதைவிட
என் இதயமே விழுந்தது
சாப்பிடத் தெரியாமல்
அவள் சாப்பிட்டு விரல்களில் எல்லாம்
விழுந்தவை கண்டு
உனை எங்கு நினைத்தேன்
அவள் ஐஸ்கிரீம் உறுகியதில்
நானும் உறுகினேன்
என் கையில் இருந்த
உன் ஐஸ்ம் உறுகியது
உண்மையில் ஓர் அழகியை
இன்றே கண்டேன்
பல நன்றை அவளில்
ஒன்றாய் கண்டென்
எல்லாம் உறுகியதென்று
எப்படிச் சொல்லுவேன்
எப்படி அவளை மீண்டும் பார்ப்பேனொவென
நானெ நினைத்திருக்க
எப்படி கண்டுபிடித்தாய்
தினம் ஓர் ஐஸ்கிரீம்
வேண்டுமென்றாயே!
சாப்பிடத் தெரியாமல்
அவள் சாப்பிட்டு விரல்களில் எல்லாம்
விழுந்தவை கண்டு
உனை எங்கு நினைத்தேன்
அவள் ஐஸ்கிரீம் உறுகியதில்
நானும் உறுகினேன்
என் கையில் இருந்த
உன் ஐஸ்ம் உறுகியது
உண்மையில் ஓர் அழகியை
இன்றே கண்டேன்
பல நன்றை அவளில்
ஒன்றாய் கண்டென்
எல்லாம் உறுகியதென்று
எப்படிச் சொல்லுவேன்
எப்படி அவளை மீண்டும் பார்ப்பேனொவென
நானெ நினைத்திருக்க
எப்படி கண்டுபிடித்தாய்
தினம் ஓர் ஐஸ்கிரீம்
வேண்டுமென்றாயே!
